سایشی پسلثوی بیواک نوعی صدای همخوان (صامت) در زبانها است که در گروهی از زبانهای جهان استفاده میشود. نمادی که در الفبای آوانگاری بینالمللی برای این صدا استفاده میشود نویسهٔ ʃ است.
فرهنگ ناظمالاطبا در اویل سده چهاردهم توسط دکتر میرزا علیاکبرخان نفیسی ناظمالاطبا تالیف گشت. این فرهنگ به فرنودسار نیز معروف است. فرهنگ ناظمالاطبا نخستین فرهنگ فارسی است که از حروف لاتین برای نشان دادن تلفظ کلمات (آوانگاری) استفاده کردهاست.